Zone piétonne, résidentielle, de rencontre… : le cadre légal du piétonnier bruxellois en contexte
Welke zijn, vanuit juridisch standpunt, de verschillende mogelijkheden om een ruimte in te richten met voorrang voor voetgangers en verblijfsfuncties? Wat is een voetgangerszone precies en waarin verschilt ze van een woongebied of een ontmoetingsplek, of nog van een comfortzone? Dit artikel beschrijft en analyseert de implicaties van de verschillende wettelijke mogelijkheden van herinrichting in relatie tot gebruik en toegankelijkheid. De voetgangerszone gaat uit een sterke modale scheiding en het uitsluiten van de wagen om zodoende comfort en veiligheid voor de voetganger te verhogen. De politieke keuze om deze of geen wettelijk omschrijving te geven aan een zone steunt op verschillende opvattingen over publieke ruimte en mobiliteit. Verscheidene Belgische en internationale voorbeelden bepleiten nochtans het concept meer flexibel te maken door vele uitzonderingen toe te staan of door openbaar vervoer aan te leggen of nog door volume en snelheid van het autoverkeer aan banden te leggen via inrichting van gedeelde ruimte, zonder het vergroten van risico tot ongeval of comfortverlies voor voetgangers.
NL
FR